بشنو از نی چون حکایت می کند/از جداییها شکایت می کند  

کز نیستان تا مرا ببریده اند / از نفیرم مرد و زن نالیده اند 

سینه خواهم شرحه شرحه از فراق/تا بگویم شرح درد اشتیاق 

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش/باز جوید روزگار وصل خویش 

من به هر جمعیتی نالان شدم / جفت بدحالان و خوشحالان شدم

هر کسی از ظن خود شد یار من/از درون من نجست اسرار من

سر من از ناله من دور نیست/لیکن چشم و گوش را آن نور نیست

آتش است این بانگ نای و نیست  باد/هر که این آتش ندارد نیست باد

همچو نی زهری و تریاقی که دید / همچو نی دمساز و مشتاقی که دید

نی حدیث راه پرخون می کند / قصه های عشق مجنون می کند

شاد باش ای عشق خوش سودای ما / ای طبیب جمله علت های ما

جسم خاک از عشق بر افلاک شد / کوه در رقص آمد و چالاک شد